سان‌مگ

هفت راه بازگشت به عقب بعد از ارتکاب اشتباه

Image

اشتباهات، مخصوصاً آن اشتباهی که باعث می‌شوند تا مدت‌ها احساس خفت و خواری کنیم، می‌تواند چنین به ذهن‌مان القا کند که گویی می‌خواسته‌ایم قدمی به پیش برداریم اما در واقع، بیست قدم به عقب برداشته‌ایم. این‌که در زمان ارتکاب اشتباه زمین‌گیر شویم و به تحلیل این بپردازیم که چرا مرتکب چنین کاری شدیم آسان است و ذهن شروع به فریب افکارمان می‌کند که این راه برگشت ناپذیر است و تو نمی‌توانی به موقعیت پیش از ارتکاب اشتباهت برگردی.
اما خبر خوب این است که خیر، شما می‌توانید چنین کاری انجام دهید. در واقع اشتباهاتی که مدتها بعد به همان اندازه زمان وقوع اشتباه به نظر برسند خیلی کم تعداد هستند.
ما از اعضای شورای کارآفرینان جوان (Young Entrepreneur Council یا YEC) پرسیدیم  چگونه با اشتباهات‌شان کنار می‌آیند و چطور یاد می‌گیرند که آن‌ها را پشت سر بگذارند و در آینده عملکرد بهتری داشته باشند. پاسخ‌هایی که دریافت شد عبارتند از:

1. درباره این فکر کنید که چرا اشتباه کردید؟
وقتی که من مرتکب اشتباه می‌شوم، وضعیت روانی و عاطفی که منتهی به اتخاذ تصمیم اشتباه شده است را ارزیابی و بررسی می‌کنم. در برخی از موارد، متوجه می‌شوم که از ترس چنین تصمیمی گرفته‌ام. اگر این‌طور باشد، به سر می‌روم داخل چیزی که باعث ترسم شده و نوعی مدل ذهنی دور احساساتم ایجاد می‌کنم. سعی می‌کنم در گذر زمان در مورد این احساس تأمل کنم با این امید که در آینده مانع از تاثیر گذاشتن این احساس بر زندگی شوم. .
2. تجدید قوا:
اشتباهات اجتناب ناپذیرند و برای همه اتفاق می‌افتند. من  وقتی مرتکب اشتباه شوم، از آن به عنوان وسیله بازتا‌ب‌دهنده و به منظور تجدید قوا استفاده می‌کنم. بسته به اینکه چه اتفاقی در جریان باشد، ممکن است این‌کار به صورت برداشتن چند قدم دورتر از میز کارم رفتن برای ناهار، گرفتن یک روز مرخصی، یا برنامه‌ریزی برای گذراندن تعطیلات باشد. زمان به من فرصت می‌دهد کمی از احساسات اولیهام درباره اشتباهی که مرتکب شده‌ام دور کند و بتوانم در این مدت به عملکرد آینده‌ام فکر کنم و به این‌که چطور خواهم توانست نتایجی متفاوت‌تر از گذشته کسب کنم..

3. اجازه ندهید احساسات سد راه‌تان شوند:
به اعتقاد من نکته مهم و کلیدی این است که نگذارید احساسات سد راه‌تان شود. مشکلات اغلب در ذهن ما بسیار بزرگتر از آن‌چیزی هستند که در واقعیت وجود دارد. به جای غلتیدن در اشتباهی که مرتکب شده‌اید، درباره این موضوع تفکر کنید که چطور می‌توان مسئله پیش آمده را حل کرده و راه حلی برای مشکل موجود پیدا کرد. به محض این‌که شروع کنید به رسیدگی به کار‌های عادی و تحت کنترل در آوردن زندگی روزمره‌تان، احساس بهتری به شما دست خواهد داد..
4. به حرکتتان ادامه دهید:
من صرفاً و به طور معمول روی کاری متمرکز می‌شوم که در فهرست کاری‌ها، در انتظار انجام رتبه بعدی را به خود اختصاص داده است، مگر در مواردی که اشتباه فاجعه بار باشد (که در این مواقع ممکن است زمان ام را صرف رفع مشکل پیش آمده بکنم). ممکن است تثبیت اشتباه ، متمرکز شده است. پس از ارتکاب اشتباهاتی چند که همگی در وهله اول به نظر فاجعه‌بار به نظر می‌رسیدند، بنده به این نتیجه رسیده ام که تنها تعداد کمی از اشتباهات غیر قابل برگشت هستند. .

5. به یک نتیجه مثبت فکر کنید:
اشتباهات اتفاق خواهند افتاد و ما نمی‌توانیم همه عمرمان را یک اشتباه اتفاق می‌افتد، بهترین و مهم‌ترین کار این است که تحقیق کنید چه چیزی باعث شده مرتکب اشتباه شوید و دیگری چطور می‌شود از بروز مجدد این اشتباه جلوگیری کرد. علاوه بر این، نکته مهم دیگر این است که انجام اشتباه فوق الذکر بتوان به یک نتیجه و عاقبت مثبت دست پیدا کرد. بازگشت به زمان قبل از مشکل خیلی سخت است اما می‌توان با کوله‌باری از تجربه به دست آمده از بروز اشتباه، این مسئله را جبران کنید..
6. جبران اشتباه:
من نمی‌توانم به زمان «پیش از ارتکاب اشتباه» بازگردم بدون این‌که اشتباه انجام شده را جبران یا حداقل بخشی از آنرا اصلاح کرده باشم. این حرف بدان معنی است که باید رفت سراغ کسی که از اشتباه انجام شده آسیب دیده یا دچار ضرر شده است و نزد وی به اشتباه خود اقرار کرد. همچنین این کار به این معنی است که در صورت امکان، در انظار عموم به آن اشتباه اقرار و اعتراف کرده و از همگان عذر‌خواهی نمود..

7. تضمین اینکه اشتباه دوباره تکرار نخواهد شد:
بدترین اشتباه در کسب و کار (و در زندگی) این است که یک اشتباه را دوباره تکرار کنید. از قدیم گفته‌اند که انسان عاقل دوبار از یک سوراخ گزیده نمی‌شود. مطمئن شوید نه تنها از اشتباهات قبلی درس گرفته‌اید بلکه با پیاده سازی فرآیندها و برگزاری جلسات بحث و گفتگوی میان گروهی، کاری کنید که دیگر این اشتباه تکرار نشود. همچنین، هرگز روی یک اشتباه متوقف نشوید؛ همه ما بارها اشتباه می‌کنیم. مهم تفکر مثبت است که باید ادامه داشته باشد.