نشانههای شرکتهای قانونی فروش مستقیم یا بازاریابی شبکهای
هر چند وقت یکبار افرادی که چشمشان به شرکت ما میافتد سوالی در ذهنشان پیش می آید که آیا این صنعت قانونی است؟ شما چه توصیهای میکنید و ما چه جوابی باید به آنان بدهیم؟ برخی از معیارهای آشکار برای مشروعیت قانونی شرکتهای فروش مستقیم یا بازاریابی شبکهای مدتهاست شناخته شدهاند. در تعیین اینکه آیا برنامه فروش مستقیم یا بازاریابی شبکهای فرصتی قانونی برای کسب و کار است، شرکتکنندهای که میخواهد در این شرکتها عضویت بگیرد باید چند نکته مهم را در نظر بگیرد:
1. محصولات یا خدمات:
شرکتهای قانونی محصولات یا خدمات با کیفیت بالا ارائه داده و رضایت مصرفکننده را تضمین میکنند. محصولات و خدمات باید دارای تقاضای «واقعی» در بازار باشند، یا اگر محصول و خدماتی جدید در حال معرفی شدن است، پیش بینی تقاضایی «واقعی» وجود داشته باشد. محصولات و خدمات باید ارزش ذاتی خود را داشته باشند، به طوری که توزیعکنندگانی که آنها را خریداری میکنند حتی اگر نمیخواستند در فرصت کاری این شرکت دخالت کنند هم تمایل به خرید آنها میداشتند.
2.قیمت:
شرکتهای قانونی کالاها و خدمات را با قیمتی منصفانه و رقابتی قیمتگذاری میکنند. این کار موجب حذف شرکتهایی میشود که در تلاشند با گرانفروشی به نیروی فروش و اعضای شرکت کسب سود کنند. همچنین اینکار باعث تضمین آن است که توزیعکنندگان صرفاً به منظور دریافت پاداش مالی خرید انجام نداده و یا دیگران را به انجام آن تشویق نکنند. توزیعکنندگان باید بتوانند کالاهای شرکت را به قیمت عمده فروشی یا در قبال تخفیفی قابل توجه نسبت به قیمت خرده فروشی آن و بر اساس حجم خرید خریداری نمایند.
3.الزام به سرمایه گذاری:
شرکتهای قانونی پیشاپیش هیچ الزامی به سرمایهگذاری ایجاد نمیکنند. ممکن است توزیعکنندگانی که مایل به شرکت در فرصت کسب و کار هستند لازم باشد کیت فروش و یا مواد تبلیغاتی را با قیمتهای شرکتی یا نزدیک به آن خریداری کنند.
4.الزام به خرید و حفظ موجودی کالا:
شرکتهای قانونی هیچ میزان حداقلی برای خرید و هیچ الزامی به حفظ موجودی کالا به منظور تبدیل شدن به یک توزیعکننده مستقل ایجاد نمیکنند. شرکتها از اجبار توزیعکنندگان مایل به ثبت نام جهت خرید هر مقدار کالا یا خدمات منع شدهاند. ولی پس از پیوستن به کسب و کار، این امکان به توزیعکنندگان داده میشود که به منظور حفظ یا دستیابی الزامات حداقلی حجم فروش جهت واجد شرایط شدن به منظور حفظ پست و مقام یا پیشرفت در سطوح مدیریتی نیروی فروش و حفظ یا دریافت امتیازات و مزایای مرتبط، هر مقدار کالا یا خدمات نیاز دارند خریداری کنند. این حداقلها معمولاً به صورت خرید و فروش شخصی و حجم کل فروش گروه است.
5. کاربری محصولات:
شرکتهای قانونی کالاها و خدمات ارائه میکنند که عامه مردم استفاده میکنند. خریداران ممکن است به این کالاها نیاز داشته یا صرفاً عاشق یکی از این کالاها و خدمات شده باشد. مصرف مداوم کالا توسط خریداران بر اساس رضایت از کالا یا خدمت یکی از کلیدهای موفقیت هر کسب و کار است.
6. کمیسیون فروش:
شرکتهای قانونی کمیسیون فروش را صرفاً برای کالاها و خدمات خریداری شده پرداخت میکنند. نباید به هیچ موارد بازاریابی، هزینههای آموزش یا هر چیزی غیر از فروش غیر محصول پرداخت شود.
7. سیاست باز خرید:
شرکتهای قانونی قبول میکنند که موجودی و کیت موارد بازاریابی را پس از مدت زمانی معقول (که دارای شرایط فروش مجدد باشند و جزءکالاهای کنونی کاتالوگ فروش شرکت هم باشند) باز خرید نماید. این سیاست به ویژه در خدمت توزیع کنندگانی است که مشارکت آنها لغو میگردد و تمایلی به مصرف یا فروش موجودی کنونی خود در زمان فسخ ندارند. این سیاست همچنین به نفع توزیعکنندگانی است با پیشبینی فروش مقداری مشخصی کالا، موجودی خود را بالا می برند در حالیکه در زمان مشخص فروش پیشبینی شده اتفاق نمیافتد.
8.خرده فروشی:
شرکتهای قانونی بیشتر روی خرده فروشی تاکید میکنند تا روی جذب توزیعکننده. شرکت به روشهای مختلف به ترویج خرده فروشی می پردازد، اعم از اینترنتی، چهره به چهره، برنامههای مشتری ممتاز و غیره. آنها این کار را برای تشویق مصرف گستردهتر محصول خود میکنند و باعث میشوند توزیعکنندگان با ایجاد یک پایگاه مشتری جهت دریافت سود خرده فروشی از آنها بهرهمند ببرند.
هر چند وقت یکبار، بین ارگانهای اداره کننده و تنظیم کننده مقررات این صنعت و فعالان این صنعت تنشها بوجود می آید در رابطه با این موضوع که آیا اگر توزیع کنندهها برای استفاده شخصی محصول خریدند باید به همان میزان آنها را به رسمیت بشناسیم که میزان فروش خرده فروشی به افراد غیر عضو را می شناسیم؟ برای کمک به روشن شدن این نکته، بسیاری از قوانین بازاریابی شبکهای دولت به طور خاص اشاره کردهاند که خرید محصولات توسط توزیعکنندگان و خانوادههای آنها برای مصرف شخصی در مقادیر مناسب با خرده فروشی برابر است. حتی ادارهی فدرال بازرگانی این موضوع را به رسمیت شناخته است که خرید محصول، در مقادیر مناسب، برای استفاده شخصی و با قیمت گذاری مطلوب، یکی از دلایلی است که خیلی از افراد در شرکتهای بازاریابی شبکهای ثبت نام میکنند.
9.فعالیت توزیعکننده مستقل:
در شرکتهای قانونی، اعضای نیروی فروش نظارت جدی بر موضوع فروش توزیعی یا کارکردهای درخواستی دارند تا کالا به سمت مصرف کننده حرکت کند. این بمعنای فعالیت در زمینه های زیر است:
O خرده فروشی،
O ترویج فرصت کسب و کار،
O مدیریت - از جمله برقراری ارتباط با، آموزش و نظارت و اعضای سازمان فروش شخصی خود.
10.معرفی درآمدها:
شرکتهای قانونی تنها درآمدهایی را معرفی میکنند که در واقعیت عملیاتی بوده و قبل از اجرای طرح توسط نیروی فروش قابل اثبات باشد. ادبیات شرکت تنها میتواند به عملکرد واقعی توزیعکنندگان در طرح درآمدی فعلی باشد.
همانطور که شرکتها مسئول تضمین درآمدهای ادعا شده هستند، توزیعکنندگان نیز مسئول ایجاد تضمینی درآمدهای حقیقی و تضمینی از درآمد بالقوه شرکت هستند که به طور معمول نیازمند افشای درآمد متوسط توزیعکنندگان شرکت است.
11.آموزش:
شرکتهای قانونی آموزش قوی به توزیعکنندگان خود ارائه میدهند، به ویژه در زمینههای فروش و ارائه فرصت کسب و کار. آموزش اغلب در قالب یک یا چند مورد از موارد زیر ارائه میشود:
o موارد چاپی.
o موارد صوتی یا سمعی وبصری.
o آموزش یک به یک توسط یکی اعضای بالاسری شخص توزیعکننده - به خصوص پشتیبان و حامیاش.
o گردهماییهای حمایت شده توسط شرکت مانند کارگاهها و کنفرانسها.